در آستانه فرا رسیدن ماه محرم، مردم با نصب بنر و پرچم به استقبال محرم می‌روند خیمه و چادری با قدمت ۱۰۰ ساله برای عزای امام حسین(ع) یکی از مهم‌ترین این مراسم است که مردم سبزوار هر ساله با اراداتی خاص آن را برپا می‌کنند.
به گزارش بصیرت خوشاب به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، در حالی که بسیاری از شهرها و روستاهای دیار سربداران و شهرستان سبزوار در روز جمعه نهم مهر با نصب پرچم‌های عزا بر در و دیوار به استقبال محرم رفته‌اند با عبور از کوچه‌ها و خیابان‌ها بوی حسین(ع) را در شهر احساس می‌کنی، امروز بسیاری از کسانی که هر ساله روضه محرم در منزل برگزار می‌کنند از فرصت روز جمعه استفاده کرده و با کمک فرزندان مشغول تمیز کردن خانه و حیاط می‌شوند.
هر
قدم که در شهر بر می‌داری دلت سمت کربلا پر می‌کشد، آه از دلت برمی‌خیزد و
تو بی‌اختیار، آرزوی زیارت سیدالشهدا(ع) و ابوالفضل العباس(ع) را می‌کنی
که این شعر به یادت می‌آید، «در هوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد/ نگهم خواب
ندارد/ قلم گوشه دفتر غزل ناب ندارد/ همه گویند به انگشت اشاره/ مگر این
عاشق دیوانه دلسوخته ارباب ندارد؟/ تو کجایی؟/ آقا نظری و کرمی به دلم کن
که جز تو دلدار ندارم».
چند
روزی بیشتر تا محرم نمانده است، به سراغ یکی از بزرگترین مراسم قبل از
محرم می‌روم که هر ساله در شهرستان سبزوار برگزار می‌شود، آیین برپا کردن
خیمه ابا عبدالله الحسین(ع) در حسینیه «قنادها»، با قدمتی بیش از ۱۰۰ سال
که هر ساله با حضور مردم از قشرهای مختلف جامعه با شکوه خاصی و همیاری
جوانان و پیران در کنار یکدیگر برگزار می‌شود.
مراسمی
که با وحدت بسیار زیبا برگزار می‌شود و هیچ غرور و تکبری برای پست‌های
بی‌ارزش دنیوی در آن وجود ندارد، مراسمی که صاحب اصلی‌اش سید و سالار
شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) است و عده‌ای در گوشه‌ای می‌نشینند و در
دل از آقایشان طلب برآورده شدن حاجت می‌کنند.
هشت
صبح روز جمعه نهم مهرماه به حسینیه «قنادها» می‌روم جایی که قرار است در
آنجا خیمه ابا عبدالله الحسین(ع) برپا شود، حسینیه‌ای که در آثار فهرست
میراث فرهنگی به ثبت رسیده است و در فاصله حدود ۵۰ متری ضلع جنوبی مسجد
جامع سبزوار و در انتهای بازارچه قدیمی سمت چپ قرار گرفته است.
در ابتدای ورودی حسینیه بنری نصب شده است که بر روی آن نوشته شده است «ارباب صدای قدمت می‌آید…امیری یا حسین(ع)». وقتی
وارد می‌شوم چادر را بر روی چهار ستون روی زمین قرار داده‌اند، ستون‌هایی
که عمرشان به اندازه این خیمه نیست و تا کنون چهار بار در سال‌های مختلف به
دلیل از دست دادن استقامت و عوامل مختلف تعویض شده‌اند. از مردان تعدادی بر روی چادر و تعدادی در اطراف و انتهای چادر در حال اتصال هفت تکه بزرگ این خیمه به ابعاد ۴*۲۰ متر هستند.
در گوشه و اطراف زنان بر روی زمین نشسته‌اند و تعدادی از عکاسان و خبرنگاران در حال ثبت این واقعه هستند. این
چادر بزرگ که جنس آن از کرباس و از نوعی پنبه تشکیل شده است به گفته
محمدعلی طالبی از هیئت امنای این حسینیه و از کسانی که از این چادر هر ساله
نگهداری می‌کند، دارای قدمتی بیش از ۱۰۰ سال است و در حدود ۶۰ سال پیش
توسط مرحوم پدرش با آستری سفید که دوخته شده از محافظت بیشتری برخوردار شده
است. این چادر هفت تکه قدیمی فضایی به وسعت ۲۵*۲۵ متر مربع از محوطه
حسینیه تاریخی را می‌پوشاند و مردم عزادار سیدالشهدا(ع) در زیر آن از اول
محرم تا پایان دهه اول به عزاداری می‌پردازند و آنها را از گرما و سرمای
هوا محافظت می‌کند.
مراسم
عزاداری هر ساله، هر شب محرم بعد از نماز مغرب و عشاء شروع شده و تا پاسی
از شب با عزاداری مردم ادامه دارد و در صورت داشتن نذری توسط حاجت‌گرفتگان
بعد از مراسم عزاداری به مردم شام نذری داده می‌شود. ساعت حدود ۹ صبح
است به پشت بام این حسینیه می‌روم، محلی که جمعی دیگر از مردم در حال وصل
کردن قسمت‌های مختلف این خیمه تاریخی با طناب‌های مخصوص هستند.
برای
اتصال قسمت‌های مختلف این خیمه معنوی و پایداری آن از ۱۱ طناب قوی ۱۵ متری
و به همین تعداد و کمی بیشتر طناب‌هایی با ضخامت کمتر برای اتصال وسط خیمه
و اتصال به ستون‌هایی که داخل دیوارهای اطراف این حسینیه قرار داده شده
است استفاده می‌شود. در حالی که بزرگان در حال اتصال قسمت‌های مختلف
خیمه هستند پیرمردی برای دوری از بلا و چشم نخوردن حاضران به رسم سنتی و
قدیمی اسفند دود کرده و افرادی نیز با پخش شکلات، شیرینی، شربت و آش نذری
از کمک‌کنندگان و مردم پذیرایی می‌کنند.
در
این فضای معنوی صدای مداحی به گوش می‌رسد که در حال خواندن روضه ابا
عبدالله(ع) است و تعدادی از بانوان حاضر در حالی که ایستاده‌اند از گوشه
چشمشان اشک‌هایشان جاری می‌شود و نمی‌توانند بر مصیبت بزرگی که بر
اباعبدالله(ع) و یارانش وارد شده است گریه نکنند.
حدود
ساعت ۱۰ صبح کار اتصال هفت قسمت مختلف و جدا از هم خیمه به پایان می‌رسد و
آقای طالبی با یا علی(ع) گفتن و یا حسین(ع) فرمان بر پا کردن چادر را صادر
می‌کند. مردانی که در چهار طرف این خیمه بزرگ بر روی پشت بام و دیوار
ایستاده‌اند با کشیدن طناب‌های بزرگ و کوچک، خیمه امام حسین(ع) را بر پا
می‌کنند و در محوطه داخلی حسینیه مردانی بعد از کشیدن چادر بر روی محوطه،
چهار ستون بزرگ را یا علی گویان داخل جایگاه اصلی خودش که با سنگ درست شده
است در کف محوطه قرار می‌دهند.
بعد از برپایی خیمه ابا عبدالله الحسین(ع) در این مکان تاریخی، در آستانه فرا رسیدن ماه محرم و ماه عزاداری حضرت ابا عبدالله الحسین(ع)، گروه نوازنده عزاداری همراه با طبل، شیپور و نی، آهنگ عزا را می‌نوازند. پایان بخش این مراسم معنوی و دینی که با استقبال بسیاری از مردم شهرستان همراه شده است اجرای مراسم شبیه‌خوانی توسط جمعی از هنرمندان سبزوار است، هنرمندانی که بخشی از صحنه کربلا را به تصویر کشیده و از قسمت میدان رفتن حُر قسمتی را شبیه‌خوانی می‌کنند. علی اکبر ملکی
