شب قدر شب عبادت و بندگی و قرآن سر گذاشتن است، شب راز و
نیاز با خدا و قرائت دعا و مناجات شبانه است ولی به یاد داشته باشیم که از
خدا چه می‌خواهیم و قول‌هایی که به خدا می‌دهیم، را یادداشت کنیم تا به همه
آنها عمل کنیم.
به گزارش بصیرت خوشاب به نقل از ایکنا از خراسان رضوی شب‌های ماه مبارک رمضان، ماه عبادت و بندگی خدا است به ویژه شب قدرش، شب قدری که مردم هر ساله با حضور در مساجد، حسینه‌ها، اماکن زیارتی و برخی دیگر از نقاط جهان به عبادت و بندگی خدا مشغول می‌شوند و با طلب مغفرت از خداوند سبحان قرآن بر سر می‌گذارند.
شب قدر شبی است که در آن به بیان کلام الله مجید« لِیلَهُ القَدرِ خِیرٌ مِنْ ألفِ شَهر. تَنَزَّلُ المَلائِکَهُ وَالرُّوحُ فِیها بِإذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ اَمرْ . سَلامٌ هِیَ حَتّی مَطلَعِ الفَجْر؛ شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است. در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى [كه مقرر شده است] فرود آيند. [آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است.»
حضرت علی(ع) در مورد شب زنده داران، مردان الهی و افرادی که تشنه عبادت و بندگی خدا هستند، فرموده است:« خوشبخت و سعادتمند آنکه فرائض پروردگار خویش را انجام دهد، رنج‌ها را مانند سنگ آسیا خرد کند، شب هنگام از خواب دوری گزیند، آنگاه که سپاه خواب حمله می‌آورد زمین را فرش و دست خود را بالش قرار می‌دهد!»
آنحضرت در خطبه ۱۹۳ نهج‌البلاغه درباره پارسایان و افراد بردبار بیان کرده‌اند:« «شب‌ها پاهای خود را برای عبادت جفت می‌کنند، آیات قرآن را به آرامی شمرده شمرده تلاوت می‌نمایند، با زمزمه آن آیات و دقّت در معنی آنها، غمی عارفانه در دل خود ایجاد می‌کنند و دوای دردهای خویش را بدین وسیله ظاهر می‌سازند. هر چه از زبان قرآن می‌شنوند، مثل این است که به چشم می بینند، هرگاه به آیه‌ای از آیات رحمت می‌رسند بدان طمع می‌بندند و قلب‌شان از شوق لبریز می‌گردد و چنین می‌نماید که نصب العین آنها است. و چون به آیه‌ای از آیات قهر و غضب می‌رسند، بدان گوش فرا می‌دهند و مانند این است که آهنگ بالا و پایین رفتن شعله‌های جهنم به گوش‌شان می‌رسد، کمرها را به عبادت خم کرده، پیشانیها و کف دست ها و زانوها و سرانگشت پاها به خاک می سایند و از خداوندْ آزادی خویش را می طلبند. همین‌ها که چنین شب زنده داری می‌کنند و تا این حدّ روح‌شان به دنیای دیگر پیوسته است، روزها مردانی هستند اجتماعی، بردبار، نیک و پارسا.»
در انتظار بهترین تقدیر ماه رمضان ماه میهمانی خدا است و در شب قدرش همه انتظار تقدیری نیک و خوب از خداوند متعال دارند، تقدیری که برای به دست آوردنش بسیاری اشک می‌ریزند و متوسل به ائمه اطهار(ع) می‌شوند. شب قدر شبی است که در آن دعای جوشن کبیر خوانده می‌شود، دعایی که در آن می‌خوانیم« یَا حَلِیما لا یَعْجَلُ یَا جَوَادا لا یَبْخَلُ یَا صَادِقا لا یُخْلِفُ یَا وَهَّابا لا یَمَلُّ یَا قَاهِرا لا یُغْلَبُ یَا عَظِیما لا یُوصَفُ یَا عَدْلا لا یَحِیفُ یَا غَنِیّا لا یَفْتَقِرُ یَا کَبِیرا لا یَصْغُرُ یَا حَافِظا لا یَغْفُلُ سُبْحَانَکَ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ؛ ای بردباری که شتاب نکند،ای بخشندهای که بخل نورزد،ای راستگویی که تخلّف نکند،ای عطاکنندهای که خستگی نپذیرد،ای چیرهای که شکستناپذیر است،ای بزرگی که به وصف در نیاید،ای دادگری که ستم ننماید،ای توانگری که نیازمند نشود،ای بزرگی که کوچک نگردد،ای نگهداری که غفلت ننماید.منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست،فریادرس،فریادرس،ما را از آتش رهایی بخش، ای پروردگار»
اما در شب قدر از نهج البلاغه و دعاهای حضرت علی(ع) غافل نشویم جایی که بیان کرده‌اند:« اَللّهُمَّ اجْعَلْ نَفسِی اَوَّلَ کَرِیمَهٍ تَنتَزِعُها مِنْ کَرائِمِی وَ اَوَّلَ وَدِیعَهٍ تَرتَجِعُهَا مِنْ وَدائِعِ نِعَمِکَ عِندِی؛ خدایا ! همة نعمت‌ها امانت است، همه را به تو بر می‌گردانیم . ولی اوّلین نعمتی که می‌گیری، جان ما باشد. چشم و گوش به همراه جان برود، نه اوّل چشم وگوش و اعضاء را بگیری، ما ذلیلانه در منزل زندگی کنیم ، نیازمند به اعضاء منزل باشیم، با خواری و خفّت به سر ببریم.»
یا در فرازی دیگر بیان کرده است:« اَللّهُمَّ صُنْ وَجهِی بِالیَسارْ وَ لا تَبدُلْ جاهِی بِالإقتارْ فَاَستَرزِقَ طالِبی رِزقِکِ وَ اَسْتَعْطِفَ شِرارِ خَلقِکَ فَاُفتَتَنَّ بِخَمِّ مَنْ أعطانِی وَ بِضَمّ مَنْ مَنَعَنِی وَ أنْتَ مَعَ ذلِکَ وَلِیُّ الإعطاء وَالمَنْع؛ خدایا ! آبروی ما را با داشتن حفظ بکن ! خدایا ! آبروی ما را با فقر نریز ! خدایا ! آنچه را که به ما می‌رسد، از توست. بکوشیم که بی واسطه از تو بگیریم، نه به وسیلة این و آن بگیریم، تا از این و آن حقّ شناسی کنیم و کسی که به ما چیزی نداد، گِله کنیم.»
به قرآن عمل کنیم آری شب قدر، شب دعا و مناجات، شب استغفار و توسل به قرآن و ائمه اطهار(ع) است ولی دعا کردن را از ائمه اطهار(ع) یاد بگیریم به ویژه اینکه کمی در معانی ادعیه و معانی کلام الله مجید درنگ کنیم و کمی با خودمان بیاندیشیم تا دوباره سراغ گناه نرویم. و از قرآن یاد بگیریم و به آن عمل کنیم نه اینکه فقط قرآن را سر بگذاریم و گریه کنیم و شب قدر که تمام شد قرآن در کنج خانه قرار بگیرد و سفارش‌هایش را فراموش کنیم.
حضرت علی(ع) در مناجاتش با خدا درخواست می‌کند:« اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ، وَ أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا.وَ أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ؛ خدایا از تو امان مى خواهم، روزى كه سودى ندهد مال و فرزندان مگر كسى كه دلى به تمام معنى سالم نزد خدا آرد، و از تو امان مى‌خواهم روزى كه ستمكار مى‌گیرد هر دو دستش را و مى‌گويد اى كاش همراه پيامبر راه خدا را انتخاب مى‌كردم. و از تو امان خواهم در روزى که شناخته شوند جنایتکاران به سیما و رخساره‌شان و بگیرندشان به پیشانیها و قدمها» شب قدر، شب بسیار زیبا و پر برکتی است که بهتر از هزار شب است و در آن به خدا خیلی زیاد قول می‌دهیم و از خداوند سبحان خیلی زیاد حاجت طلب می‌کنیم ولی چه خوب است که قول‌های خودمان را به یاد داشته باشیم و در طول سال به آنها عمل کنیم و حاجات‌مان را بنویسم که از خدا چه طلب کردیم تا بعدا فراموش نکنیم. علی اکبر ملکی، خبرنگار ایکنا
