پیرزن سبزی‌فروش و آرزوی بیمه‌شدن در ۵۰ سالگی

سبزوار-پیرزن سبزی فروش

پیرزن سبزی فروش سبزواری

بازدیدها: 193

پیرزن سبزی‌فروش و آرزوی بیمه‌شدن در ۵۰ سالگی

زمستان در حالی سپری می‌شود که برخی از مردم به فکر گنجشک و کبوتر حیاط خانه هستند، اما غافلند از پیرزن‌هایی که آرزو دارند، در سن ۵۰ سالگی بیمه شوند تا شاید در ۶۰ سالگی، بازنشست شده و مستمری حداقلی بگیرند.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، هرساله در ادعیه ماه مبارک رمضان می‌خوانیم «اَللّهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ، اَللّهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جایِعٍ، اَللّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیانٍ»، آیا این دعا برای این است که خدا به فقیران رسیدگی کند، خدا گرسنگان را سیر کند، خدا برهنگان را بپوشاند، یا ما در جامعه به عنوان بنده خدا، به عنوان یک مسلمان و پیرو ائمه اطهار(ع) در قبال محرومان، گرسنگان و فقرا وظیفه داریم؟
زمستان در حالی از راه رسیده است که سرمای استخوان‌سوز آن، بعضی را مجبور کرده به داخل قبر بروند و حتی برخی مجبور هستند در سرما پتو به دور خودشان بپیچند و کار کنند. در این روزها برخی از مردم به فکر گنجشک و کبوتر حیاط خانه هستند، اما غافلند از وضع همسایه که گازش از بی‌پولی قطع شده و یا همسایه دیگر که به نان شبشان محتاج هستند.
برخی از روزهای زمستان سرد است و استخوان‌سوز، بعضی از مردم درجه گرمای اطاق را بالا می‌برند تا سرما نخورند و برخی دیگر در سرما به دنبال کلاه و لباسی هستند تا بپوشند و گرم شوند.
سرما و پیرزن سبزی‌فروش
در این سرما در حال رسیدن به خانه هستم که پیرزنی، پتویی به دور خودش پیچیده و در حالی که در شهر سبزوار، سبزی می‌فروشد، جلب توجه می‌کند. با کوچک‌ترین سرما، دودی شدن هوا و یا افزایش ریزگردها، مدارس و برخی ادارات دولتی و غیر دولتی تعطیل می‌شوند اما کار این افراد بی‌بضاعت در جامعه به دلیل اینکه به نان شب محتاج هستند و همچنین آخر ماه باید اجاره خانه و چندین قبض را پرداخت کنند تا قطع نشود، تعطیل نمی‌شود.

پیرزن سبزی فروش و وظیفه جامعه در قبال محرومان

پیرزن سبزی‌فروش خسته بود، چهره‌‌اش چروکیده در حالی که برایم مقداری با دستکش زمستانی در ترازو، سبزی می‌کشد، بیان کرد: همسرم کارگر ساده است، صبح، به امید خدا می‌رود تا شاید جایی کار کند، پسر جوانم که همسرش در عقد است، با وانت به فروش میوه و سبزی می‌پردازد و خودم هم، با توکل بر خدا اینجا نشسته‌ام تا با فروش مقداری سبزی و میوه، بتوانم جهاز دخترم را تهیه کنم.
وی که دارای سه دختر و یک پسر است، اضافه کرد: درآمدمان جوابگوی هزینه‌های زندگی نیست ولی باز هم خدا را شکر. تا چند ماه قبل، خانه‌ مردم برای کارگری می‌رفتم اما دیدم سبزی‌فروشی بهتر از خانه مردم رفتن است.
این پیرزن ۵۰ ساله با اشاره به اینکه آرزو دارد، رانندگی یاد بگیرد و بعدازظهرها به روستایشان برود تا کارگری کند و یا بتواند در برخی مواقع به پدر پیرش کمک کند، تصریح کرد: ماهیانه ۲۰۰ هزار تومان در جنوب شهر اجاره خانه پرداخت می‌کنیم.
وقتی از این پیرزن که آرزو دارد در این سن بتواند، خودش را بیمه کرده و در سن ۶۰ سالگی حداقل بازنشست شود، می‌خواهم در داخل کوچه بنشیند، تا در پیاده‌رو سد راه مردم نشود، می‌گوید: داخل کوچه بودم ولی از شدت سرما نزدیک ظهر کمی سمت پیاده‌رو که آفتاب رسیده، آمدم تا از سرما رها شوم.
امام خمینی(ره)، بارها در سخنان خودشان تأکید فرمودند: «گمان نمى‌کنم عبادتى بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد» و یا بیان کردند: «به مستضعفان و مستمندان و زاغه‌‏نشینان که ولى نعمت ما هستند خدمت کنید.».
اختلاف طبقاتی که هر سال افزایش پیدا می‌کند…
اما چه کنیم در شرایطی که برخی مسئولان کشوری، حقوق هفت برابری کارگران و مستضعفان برای خودشان وضع می‌کنند و تنها با افزایش ۱۰ درصدی برای قشر مستضعف و پایین جامعه موافقت می‌کنند، باید انتظار داشته باشیم تا چند سال آینده این افزایش طبقاتی در جامعه روز به روز زیادتر شده و قشر پایین جامعه، چندنفره کار کنند تا به هزینه‌های سرسام‌آور زندگی برسند و در مقابل برخی مسئولان و فرزندانشان معنای فقیر را درک نکنند.

پیرزن سبزی فروش و وظیفه جامعه در قبال محرومان

وقتی که برخی از ما سخن پیامبر(ص) که فرمودند: «سه چیز نشانه ایمان حقیقی است، انفاق در حال تنگدستی، در مورد خویش با دیگران با انصاف رفتار کردن و قرار دادن علم و دانش در اختیار دانش پژوهان» را می‌خوانیم، عبور می کنیم و سخن حضرت علی(ع) «راستى كه شما به دادن [يا : پاداشِ ] آنچه عطا مى‌كنيد، نيازمندتريد تا نياز فقير به آنچه از شما مى‌گيرد» را گوش می‌دهیم و الگو نمی‌گیریم، از اموالمان بذل و بخشش نمی‌کنیم، برای چند نسل بعدی ارث باقی می‌گذاریم و هزار تومان به همسایه کمک نمی‌کنیم، نباید انتظار داشته باشیم که دولت تمام مشکلات را حل کند و فقیری در جامعه وجود نداشته باشد.
در قرآن بیان شده است: «وَ أَنفِقُواْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ وَ لَا تُلْقُواْ بِأَيْدِيكُمْ إِلىَ التهَّْلُكَةِ وَ أَحْسِنُواْإِنَّ اللَّهَ يحُِبُّ الْمُحْسِنِينَ، از مال خود در راه خدا انفاق کنید و خود را به هلاکت نیندازید و نیکویی و احسان کنید که خدا نیکوکاران را دوست دارد.»(بقره/ آیه ۱۹۵)؛ و یا آمده است: «يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتىِ‏َ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَ لَا خُلَّةٌ وَ لَا شَفَاعَةٌوَ الْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ، اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد! از آنچه به شما روزى کردیم انفاق كنيد! پيش از آنكه روزى بیاید كه نه کسی برای گشایش خود چیزی تواند خرید و نه دوستی و شفاعتی بکار آید و کافران، همان ستمگرانند»(بقره/ آیه ۲۵۴). اما باید سؤال کرد، کجا هستند، انسان‌های واقعی که هر روز این آیات قرآن را می‌خوانند و بر ثروتشان روز به روز می‌افزایند اما دریغ از یک ذره انفاق در راه خدا…
اشتغال پیرزنان و پیرمردان در جامعه امروزی ما بسیار سخت و دشوار است چرا که از طرفی بسیاری از خانواده‌ها، فرزند جوان بیکار دارند و از طرف دیگر، هزینه‌های زندگی با حقوق بازنشستگی جوابگو نیست و کسانی که تحت حمایت هیچ بیمه و سازمانی نیستند، مجبورند چندنفره سر کار بروند تا بتوانند حداقل معیشت زندگی را تأمین کنند.
پیرزن سبزی‌فروش، ساعت ۱۴ با پسرش قرار گذاشته که او بیاید و به جای پیرزن پای بساط سبزی باشد تا او به نمازش برسد؛ پسر می‌آید تا قبل از پایان روز، سبزی‌ها به فروش برسد و خراب نشود.
سخن آخر
و سخن آخر را از کلام رهبر معظم انقلاب انتخاب می‌کنم که فرمودند: «در جامعه‌ى ما باید عادت کمک به ضعفا که یک عادت اسلامى است، روزبه‌روز بیشتر شود. صدقاتى که مردم مى‌دهند، اطعام‌هایى که مى‌کنند و کارهاى بزرگى از قبیل وقف و حبس و امثال آن‌ها که انجام مى‌شود، از سنت‌هاى حسنه‌ى اسلامى است. این سنت‌ها به حیات اجتماعى طیب کمک مى‌کند. لذا نباید بگذارید در جامعه تعطیل شود. وقتى که مردم خود را در رفع گرفتارى مستضعفان و ضعفا و مستمندان سهیم بدانند، کار‌ها اصلاح مى‌شود».
به امید روزی که فقر از جامعه اسلامی رخت بربندد…
علی‌اکبر ملکی

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *