در حالی که خشکسالی امان کشاورزان و دامداران را بریده است به کویر سوزان داورزن می رویم و در کنار مردان کویر نشینی می نشینیم که در بیابان خشک و بی آب مجری اقتصاد مقاومتی هستند . شتردارانی که زیر ماسه های بادی از هیچ همه چیز می سازند و در اقلیمی که در نگاه اول بیابانی لم یزرع به نظر می رسد اشتغال زایی می کنند. نبود سامان دهی شترداران نماینده شترداران شهرستان داورزن در گفت وگو با خراسان رضوی با گلایه از مسئولان مختلف شهرستانی و استانی برای حمایت نکردن از شترداران اظهار کرد: کسی جویای احوال دامداران این منطقه نیست و منابع طبیعی هم جریمه می کند و مسئولان برای حل مشکلات ما در ادارات مختلف به همدیگر پاس کاری می کنند.”علی مزینانی” با بیان این که به دلیل وضع جرایم سنگین از سوی منابع طبیعی حتی اجازه ساخت آلونک یا چهار دیواری کوچکی را در وسط کویر سوزان برای شترداران یا محلی برای نگهداری شتر نداریم تا حداقل پلاک کوبی و ثبت دام انجام شود،خاطر نشان کرد: مدتی قبل منابع طبیعی برخی از شترداران از جمله خودم را حدود 30 میلیون تومان جریمه کرد. مجوزی برای چرای دام صادر نشده است وی با اشاره به این که شترداری صنعتی است که نسل در نسل در بین خانواده آن ها در منطقه کویری مزینان وجود داشته است، افزود: منابع طبیعی دستور می دهد به مناطق حفاظت شده وارد نشوید در حالی که حتی یک تابلوی ساده در منطقه نصب نشده و ممیزی هیچ زمینی انجام نشده و هیچ مجوزی برای چرای دام صادر نشده است و هیچ حمایتی از ما نمی شود و دامداران سردرگم مانده اند که چه کنند. مزینانی با انتقاد از مسئولان جهاد کشاورزی به دلیل حمایت نکردن از شترداران در این خشکسالی افزود: سال گذشته فقط مقداری آذوقه در زمستان به شترداران دادند و امسال با فرارسیدن تابستان و گذشت سه ماه از سال هنوز هیچ کمکی برای تهیه آذوقه شترها صورت نگرفته است و از طرفی منابع طبیعی نیز ممنوعیت های خودش را برای چرای دام ها اعمال می کند و مانده ایم چه کنیم در حالی که حدود 30 راس از گوسفندانم را امروز روانه بازار کردم و برخی از دامداران با فروش دام هایشان چک 18 ماه بعد را گرفته اند و نمی دانند به پولشان خواهند رسید یا خیر. وی در پاسخ به سوال خبرنگار خراسان از چرایی نبود صنایع تبدیلی و نبود محلی برای خرید و فروش شیر شتر گفت: در حالی که شیر شتر خواص فراوانی دارد هیچ محل ثابتی برای خرید شیر شتر وجود ندارد و هیچ حمایتی در این باره صورت نگرفته است اگر خریداری برای شیر شتر باشد در این باره اعلام آمادگی می کنیم در حالی که هر شتر شیری 30 تا 70 میلیون تومان قیمت دارد و در این بخش تولیدات زیادی داریم .وی افزود: یکی از مشکلات پلاک کوبی شتران، وحشی بودن شترها و نبود محلی برای نگهداری و پلاک کوبی آن هاست چرا که منابع طبیعی و جهاد کشاورزی اجازه ساخت این مکان ها را به ما نمی دهند. کم هزینه نسبت به گوسفند ولی بدون حامی “محمدحسن کلاته” از دیگر شترداران روستاهای شهرستان داورزن در گفت وگو با خراسان رضوی با اشاره به مشکلات شترداران در این شهرستان اظهار کرد: شتر حیوانی است کم خرج که در این خشکسالی با کمترین هزینه می تواند خودش را از مشکلات مختلف رها کند به شرطی که مسئولان منابع طبیعی برای چرای دام ها اجازه بدهند. وی با انتقاد از مشخص نبودن محل های چرای دام و صادر نشدن مجوز قانونی برای چرای شتر در این مناطق افزود: در این باره حمایتی از سوی مسئولان صورت نمی گیرد. وی با اشاره به ماسه ای و بیابانی بودن منطقه گفت: حتی به ما اجازه نمی دهند محلی برای قرار دادن آذوقه هایی که به قیمت آزاد برای شترها تهیه می کنیم ،بسازیم و آذوقه ها را زیر سایه بانی نگه می داریم و تمام آذوقه ها زیر ماسه های بیابان دفن می شود. چشم به رحمت خدا کلاته با انتقاد از این که شترها را روستا می بریم ما را از روستا بیرون می کنند، بیابان می رویم اجازه چرا نمی دهند و دیوار می کشیم تا زیر ماسه ها دفن نشویم مجوز نمی دهند، افزود: با تمام مشکلاتی که داریم و امیدی به مسئولان نداریم اما برای زمین نخوردن تولید کشور در حال فعالیت هستیم و چشممان به آسمان پر رحمت خداست.برای یافتن پاسخ سوالات و گلایه های شترداران داورزن به سراغ مسئولان می رویم. رئیس اداره منابع طبیعی شهرستان داورزن در گفت وگو با خراسان رضوی با بیان این که برای تهیه جا و مکان باید از جهاد کشاورزی مجوز بگیرند،اظهار کرد: به دلیل خشکسالی های به وجود آمده وضعیت پوششی منطقه کویری فقیر است و امکان چرای دام زیاد در منطقه وجود ندارد. چرای زیاد شتر کشاورزی و مراتع را نابود می کند “حسن قلعه نوی” با اشاره به این که در صورت چرای زیاد دام پوشش گیاهی و کشاورزی کل منطقه نابود می شود و مجبور می شویم مانند دهه 80 که شترداران را از منطقه یک روستا به دلیل چرای زیاد و نابودی کشاورزی با حکم دادگاه بیرون کردند،عمل کنیم افزود: در آن سال ها با رفتن شترداران دوباره با کاشتن طاق بخشی از پوشش گیاهی منطقه احیا شد. وی با اشاره به این که وقتی علفی نباشد، پوشش گیاهی وجود نداشته باشد در دمای هوای 50 درجه کویری احیای مراتع بسیار سخت است، گفت: با تمام مشکلاتی که داریم در بخشی از زمین ها با کاشت درختان در حال احیای پوشش گیاهی و معمولا 20 روزی با تانکر در حال آب رسانی هستیم. رئیس اداره منابع طبیعی داورزن با اشاره به مشترک بودن مراتع در بخشی از مناطق کویری با شهرستان شاهرود، سبزوار، روداب و داورزن افزود: مسئولان در حال ممیزی مراتع هستند و با پایان یافتن ممیزی وضعیت دقیق مناطق تحت چرای دام سهمیه شهرستان ها مشخص خواهد شد. پلاک کوبی و بیمه شتر رئیس اداره جهاد کشاورزی داورزن نیز با اشاره به مشکلات پلاک کوبی شتران و وضعیت خشکسالی پیش آمده گفت: با توجه به آمار تقریبی به دست آمده از مجموع 85 هزار دام های شهرستان داورزن، 30 درصد را به دلیل خشکسالی از دست دادیم و روانه کشتارگاه ها شدند و در حدود 1590 نفر شتر تاکنون ثبت شده است. “علیرضا دلبری” با اشاره به این که نگهداری شتر نسبت به گاو و گوسفند در این خشکسالی بسیار صرفه اقتصادی دارد و به دلیل وحشی بودن شترها و نبود مکان خاص، پلاک کوبی و بیمه آن ها مشکل است، افزود: در سال گذشته با توجه به آماری که ساکنان روستاها دادند مقداری آذوقه بین شترداران تقسیم شده است و امسال نیز پیگیر هستیم تا بتوانیم به این دامداران کمک کنیم. وی درخصوص مشکلات نبود مجوز برای شترداران، با اشاره به تولید سالیانه 58 تن گوشت قرمز در این بخش و 630 تن شیر شتر برای مصرف ساکنان منطقه و صاحبان شترها گفت: صدور مجوز پروار بندی شتر در فضای بسته بر عهده نظام مهندسی کشاورزی است و با توجه به قوانینی که دارند مجوز صادر می کنند و برخی افراد تاکنون درخواست هایی در این زمینه داده اند اما برای پرورش و نگهداری شتر در فضای باز باید مجوز از منابع طبیعی بگیرند. سرمایه گذاری برای صنایع تبدیلی وجود ندارد رئیس جهاد کشاورزی داورزن درباره علت حمایت نکردن از صنایع تبدیلی شترداری به خراسان رضوی گفت: هیچ صنعتی در منطقه ما برای صنایع تبدیلی پیش بینی نشده است و سرمایه گذاری در این زمینه نداشته ایم و شیر شتر نیز به دلیل پراکندگی و مشکلاتی که دارد در حدی نیست که کسی در منطقه ما برای آن سرمایه گذاری کند. با توجه به آمار تقریبی بیان شده توسط اهالی منطقه نگهداری بیش از 1500 نفر شتر در منطقه کویری روستاهای داورزن و داشتن صرفه اقتصادی برای نگهداری شتر در بیابان ها و مناطق کویری این شهرستان مسئولان باید به این دامداران عزیز که در بخش صنایع تولیدی کشور با جان و دل در بیابان ها روز و شب را به سر می برند تا صنعت اقتصادی کشور فعال باشد و نیازمند بیگانگان نباشیم کمک و مشکلاتشان را حل کنند نه این که هر روز با سنگ اندازی جلوی پایشان ،دست و پایشان را ببندند تا مجبور شوند دام هایشان را بفروشند و از عرصه تولید خارج و راهی حلبی آبادها و مناطق حاشیه ای شهرها شوند.
