پیرمرد ۷۷ ساله سبزواری با یک خودکار معمولی و چند متر پارچه اقدام به کتابت قرآن کریم کرده است تا روزهای پیری خود را در انس با کلام وحی سپری کند.
به گزارش بصیرت خوشاب به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، در یک روز بهاری به سراغ فردی می‌روم که در سن ۷۷ سالگی اقدام به کتابت قرآن با خودکار بر روی پارچه کرده است. برای دیدار با او وارد خانه‌ای می‌شوم، خانه‌ای با گل‌های رنگارنگ و باغچه‌ای زیبا که نشان از ذوق و سلیقه صاحبخانه دارد. وقتی از عباس فارابی، کاتب این قرآن، می‌خواهم قرآنی را که نوشته است نشان دهد، ابتدا می‌رود تا وضو بگیرد، سپس از روی طاقچه قرآنی را برمی‌دارد و می‌گوید از روی این قرآن تمام متن را نوشته‌ام.
او فردی است که نه مکتب رفته و نه در کلاس‌های خصوصی قرآن شرکت کرده است؛ هر آنچه از قرآن می‌داند به مدد یادگیری در هشت کلاس سوادش در بیش از نیم قرن گذشته و تجربیاتی است که در ۷۷ سال از عمر با برکتش در کنار مرحوم همسرش از قرآن یاد گرفته است. فارابی هم ورزشکار و هم خیّر است و با اینکه سواد دانشگاهی ندارد، اما با همان سواد اندک از عمر با برکتش در سن پیری که برخی در انتظار مرگ نشسته‌اند، بهترین استفاده را برده است. او تلاوت قرآن را کامل و با تلفظ عربی یاد ندارد اما با همان دانش اندکش، سعی کرده کاری در حد توان انجام دهد. وی کلام وحی را در دل شب به نگارش درآورده است، همانند کودکانی که برای یادگیری از روی درس خود، مشق شب نوشته‌اند. این کاتب قرآن، کلام الله مجید را مانند فارسی تلاوت می‌کند، اما به دلیل عشق و علاقه‌ای که به قرآن دارد، کلام وحی را در ۱۴ ماه با خودکار آبی و قرمز معمولی و با عشق و خلوص نوشته است. این ورزشکار زورخانه‌ای که با دقت بسیار کل قرآن را کتابت کرده است، اظهار کرد: این قرآن در مدت ۱۴ ماه از آبان ۹۴ تا دی‌ماه ۹۵ توسط خودکاری معمولی بر روی ۷۰ متر پارچه سفید کتابت شده است. وی با بیان اینکه تمام ساعاتی که مشغول نگارش می‌شدم به اذان و وقت نماز ختم شده است، افزود: معمولا سحرها از ساعت ۲ تا اذان صبح این قرآن را می‌نوشتم و گاهی اوقات از ساعت ۹ صبح تا اذان ظهر و ۴ عصر تا اذان مغرب مشغول تحریر بودم. آرزو دارم اثرم در موزه آستان قدس به یادگار بماند او که آرزو دارد این یادگار معنوی را به آستان قدس واگذار کند و همه مردم آن را مشاهده کنند، درباره سختی‌های این راه بیان کرد: برای نوشتن ابتدا کلمات را می‌نوشتم، سپس اعراب‌گذاری می‌کردم و بعد مجدداً مطالب را کنترل و چک می‌کردم و در صورت غلط نوشتن، همان بخش از پارچه را با یک سطر قبلی برش می‌زدم و کنار می‌گذاشتم به دلیل اینکه امکان پاک کردن مطالب وجود نداشت.
وی، عرض پارچه نوشته شده را ۹۰ سانتی‌متر عنوان کرد و افزود: این پارچه‌های قرآنی را بعد از نوشتن با نخ و سوزن سر هم کردم و در حدود ۷۰ متر با ۲۶۰۰ خط پشت سر هم قرار دادم تا تکمیل شد. این کاتب که پنج بار توفیق زیارت خانه خدا و حضور در سرزمین وحی را داشته است، اضافه کرد: هر ۳۶ خط از کلام الله مجید در یک متر نوشته شده و هر جزء در ۸۸ خط به رشته تحریر درآمده است. وقتی از او سوال می‌کنم در زمان نوشتن خسته نمی‌شدید، اشک در چشمانش حلقه می‌زند از اینکه توانسته در این سن قرآن را کتابت کند؛ از او پرسیدم در زمان نوشتن کلام الله مجید از خدا چه درخواستی داشتید، بیان کرد: زمانی که کلام وحی را روی پارچه می‌نوشتم، برای مؤمنان، مسافران در راه و کسانی که مریض بودند، دعا می‌کردم. وی با بیان اینکه در حین نگارش قرآن، پسرم در مشهد به علت مشکل کبد بستری شد و به برکت قرآن، شفایش را از خدا گرفتم، اضافه کرد: قبل از این‌کار ادعیه جوشن کبیر، زیارت عاشورا، حدیث کسا و آیت‌الکرسی را نیز به نگارش درآورده‌ام. چقدر زیبا است دست از تلاش و کوشش برنداشتن در سنی که برخی فکر می‌کنند، هیچ کاری از دست آن‌ها بر نمی‌آید؛ آن‌هم کاری که انس با کلام وحی را بیش از پیش می‌کند./اردیبهشت ۱۳۹۶ علی اکبر ملکی
